رسـیـدن، آداب دارد . . . !

وقـتـی رسـیــدی بـایــد بـمـــانـی،

بـایــد بـسـازی،

بـایــد مـــدام یــادت بـاشــد کــه چـقــدر زجــر کـشیــدی تـا رسیــدی،

کــه آرزویــت بــوده بــرسـی . . .

وقـتی رسیــدی ،

بایــد حــواســت بـاشــد تـمــام نـشــوی . . . !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

در جـــواب ابـلــهــان آنـقـــدر خـــامـــوش مــانــدیــم کـــه گــفتـنـد :

حـــرفـ حــســاب جـــواب نـــدارد . . . !

از تـــمام عشــقمان فاصله اش ســــهم مـن است

هــــر کجا میروم از قـــصه ی عشقی سخن است

چـــاره ای نیست... ، بـه رویــــای تــو عــادت دارم

این همان سخت ترین قسمت عاشق شدن است

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

او رفـــت و بــرایــــم انتـــظارش باقـــیست

پشت قدمـــــش عـــبور اشــــکم جاریست

ای کــــاش بدانـــد که پـــس از او عمـــری

در خــــلوت من همیشه جایـــش خالیست

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

امــانده ام بی تـــو در این زندان بی فرجام سـرد

کــولـه بارم پر شــده از عشـــق بی پـایــان درد

حاصل و ته مانده ام ای دل سکوت عاشقیست

داســتان زلـــف حـیرانت ســــلـوک و بندگیست

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

جـــاده قـــلب مـــرا رهـــگــذری نیست که نیست

به جــز انـــدوه در آن همسـفری نیست که نیست

شـــــاید این قســمت من بود که بی کـــس باشم

کـــه به جـــز سایه مـرا با خبری نیست که نیست

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

هـمدم گــل گشته ام همبستر خاکــم مکن

قطره قطره میچکم از چشم خود پاکم مکن

حســـــرت چشمان تو داغ دلــم را تازه کرد

جان فـــــدای چشــم تو دیگر پریشانم مکن

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

فکر کردم آسمان را میتوان تسخیر کرد

آب اُقــیانوس را بــا آه خـــود تبخیر کرد

فکـــر کردم رفـتنت را میتـوان از یاد برد

هیــچ دانستی ، دلـم را رفتن تو پیر کرد

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

ای که از تازگی زخــــم دلم تازه تــری

ای كه از قـصـــه دلتنـگی من باخبـری

مثل مهتاب که از خاطر شـب می گذرد

هر شب آهسته از آفاق دلم می گذری

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

من که تصویری نــدارم در نـگاه هیچ کس

خوب شد هرگز نبودم تکیه گاه هیچ کس

کاش فنجانی نسازد کــوزه گر از خاک من

تــا نیــفتد در دلـم فال ســیاه هــیچ کــس

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

ای دلــــم زهـــــر جــــدایی را بـــخـــور

چــــوب عمـــری بـی وفـــایی را بخـــور

ای دلـــم دیدی کـه ماتــت کــــرد و رفت

خـــنده ای بـر خاطـــراتــت کـــرد و رفت

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

صــادقانه دل سـپردم سرنوشتم شـوم شد

قلـب من با رفتنت از عشق هم محروم شد

دل که در زنــدان چشمانت دقـایق میشمرد

عاقبت سهمش نشستن با دلی مظلوم شد

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

مُــردم از درد و نمی آید به بــالـینم هــنوز

مـرگ خود می بینم و رویت نمیبینم هنوز

بر لــب آمد جان و رفتند آشنایان از ســرم

شــمع را نــازم که میگرید به بالـینم هـنوز

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه  ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

عمق چشمان پر از تنهاییم را دید و رفت

سـنگدل بر آرزوهـای دلــم خندید و رفت

عـــاقبت گفتـــم به او راز دل دیــوانه را

گـــرچه بر زخـــمم نمــک پاشید و رفت

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

روزهــا رفـــت ولی یــاد تو کمـــرنگ نگشت

سالها رفت و دل ساده ی من سنگ نگشت

ذهــن من بستر صد خاطـــره با یــاد تو شـد

یادت از صفحه ی این خاطره کمرنگ نگشت

عــزیــزم بــدان کــه مــن بی تــو نـفــس نخــواهـم کـشیـد !

تــو می رفـتی زیــر بـارش تـنـد بـاران . . .

و مــن خــود در حـــال بـارشی دیگــر بــودم . . . !

بارش اشکـ هـایی کــه از هــوای ابــری چـشمـانـم جـاری بـود

چــرا هیـچ گاه روزگـار نخــواســت بـا دل بی گـناه مــا راه بیـایـد

چــرا هـیچ گاه هیــچ کـس نخــواسـت حــال مــا را درک کنـد 

تمــام ایـن فــصـل پایـیـز کـه مثـل سـرمـای زمسـتان ســرد سـرد است

بـاران هــم کـه می بارد تمــام خــاطـراتـت را در ذهــن کــوچـکـ

و درگیــر مــن زنـده می شــود تـا شــروع کنـد بـه آب کــردن روح و روانــم . . .

میـخواهـم در آغــوشـت بگیــرمـت و بگــویــم :

مــن تـــو را عاشــقـانه دوســت دارم . . . !

رویـا خــیـالــت بــرایــم بـهتــریــن حـس تـمـاشـایـست . . .

پـــرواز در هــوای خـیـال تــو دیــدنی اســت . . .

حــرفـی بــزن كــه مــوج صــدایـت شنــیـدنی اســت  . . .

شعــر زلال جــوشـش احـساس هــای مــن ،

از مـــوج دلـنشیـن كــلام تــو چـیـدنی اســت . . .

یكـ قـطــره عـشـق كـنـج دلـــــم را گــرفـتـه  . . .

ایــن قـطــره هــم بــه شــوق نـگـاهــت چـیـدنی اســت . . .

خــم شـد شـكسـت پـشـت دل نــازكـــم ولی ،

بار غــمـت عــزیــز تــر از جـــــــان كـشیـدنی است . . .

مــن در فـضـای تـــو خیــمـه می زنــم . . .

طـعــم صــدای خـلــوت پـاكــت چــشیـدنی اســت  . . .

تـا اوج راهــی ام بـه تمــاشـای مــن بـیا . . .

بـا بـال هــای عــشـق تــو پــرواز دیــدنی اسـت . . .

تــو را خـــواهــم دیــد در رویــاهــای خـیــالــم . . .

تــو را خــواهــم دیــد ، بـا تــو بـالا خــواهــم رفــت . . .

چــو پیـچکـ کــه دیــوار پــل پـیــروزی اوســت  . . .

بـا تــو آرامــش خــواهــم یـافــت . . .

چــو دریـا کــه سـاحـل ٬ ســایــه ســار آرامــش اوســت  . . .

بـا تــو قــصـه هــا خــواهــم بـافــت . . .

چــو رودی کــه آبـشـاران راوی راز اوســت  . . .

بــر بـالـیــن شــانـه هــایـت خــواهــم خـفـت . . .

چــو کــوهی کــه دشــت شــاهـد خــواب اوســت . . .

بـا تــو مــن خـنـده خــواهــم ســرداد  . . .

چــو درخــت کــه نـسیــم نـغـمـه ی خـنــده زای اوست . . .

تــو را خــواهــم دیــد و بـا تــو تـازگــی را دیــدار خــواهـم کــرد . . .

تــو را خــواهــم دیــد و از تــو ســرودها خــواهــم ســاخـت  . . .

و از تــو ســرودی ســاده کــه ســرآغــاز بهـاری سـبـز باشـد خــواهـم خـوانـد . . .

چــون تــو بنـفـش و ارغـــوان و صــد رنـگـ دل انـگیــز دیگــر خــواهـم شـد . . .

می دونـی . . . ؟

بایـد بفـهـمی وقـتی دلــت می گــیره ...

تنـهــایی !

بایـد یـاد بـگیــری از هـیــچ کــس تــوقـع نــداشتـه بـاشی !

بایــد عــادت کنـی کـه بـا کـسی درد دل نـکنـی !

بایـد درکــ کـنی کـه هـر کـس مـشکـلات خـودشــو داره !

بایـد بفـهـمی وقـتی

نـاراحـتی ...دلـتـنگی ...یـا بـی حــوصـلـه ای ...

هـیــچ کـس حـوصـلـه ی تــو رو نـداره !

دیگـه بایـد فهــمیـده بـاشی هــمـه رفـیــقِ وقـتـای خـوشی انـد ! 

تـقصـــیـر از مــن اســـت …

آن زمـــان کــه گـفـتـی …

قـــول بــده هـمیشـه کــنـارم بـمــانـی …

یــادم رفــت بـپــرســم …

کــنار خــودت یـا خــاطــره هـایت…؟!

اِنـــقدر دوست دارَم کــــه بعـــضی وقــتی یادم میــره دوســم نداری !

بـه نـام عشــق و بــه نــام وارثــان تــعهـد . . .

هـــمیشـه در بــدتــريــن روزهــا و لـحـظـه هــاي زنــدگـيـم ،

بــهـتــريــن روزهــا و لــحظـه هــا را بــرايــت آرزو کـردم.. . .

ســرمــاي خـيـانـتـت حــرارت وجــودت را کـمي آشتفتـه حـال کــرده ،

بـهــار گــرم دلــم لحـظـه شــمـار زمــسـتان ســرد اســت . . .

رنگــواره ي  ســرخ رخـسـاره ام ديگــر بــه خــود نمـي بـالــد . . .

خــورشـيد ســـوزان دقــايـقي از سـحــرگاه را بـه مهـتاب بـدهـکار اسـت ،

قـنــاري گــل را دينـار مـي بيـند و مـاهي آب را صخــره . . .

بــرگــهاي درخــتان مـمـلوح از شــب تــابـهـاي خــامــوش اسـت ،

و شــاخه هـاي درخــتـان مهــره هــاي شطــرنج بــراي پــرنـدگان . . .

يــخ طـلاي سفـيـد گـشتـه و مـه نـسيم شـامـگاهي ،

ســيلـوهـاي گـنـدم جـايـگاهـشان را بـا قـنـاتي از اشک جــايـگزين کــردند . . .

کـلاغ روزه ي سکــوت بـنا کــرده ،

و پــرســتو بـا فـکــر شــکار قـنـاري شــب را سـحــر مي کـنــد . . .

غــو بــه تنـهايـي کــوچ مـي کنـد و مــو در پـي انـتقـام از ابــرو . . .

پــس بــمان...!

بمــان... در بــرزخ خيــانـتــت !

زيــن پــس...

زيـن پـس... عــاشقـانــه فـــرامــوشــت خــواهــم کـرد . . .

در خـفقــان رفـتـنت آنـقـــدر چــشم بـه راهــم

که ســوي چــشمـايــم را ز دســت داده ام . . .

امــا خــاطــرات آغــوشــت ذره اي از احــساســم را کــم بـيـنا نـکــرده ،

و به تـکــرار هـم آغــوشي مـي طلبـد. . .

نمــازم بــدون تــو قضـاســت ، و رکــوع ام در نبــودنـت سجـده . . .

تـک شــاخــه گـل زرد کنـار پنـجــره ام بـا بــودنـت گلسـتـان اســت ،

و حيـــاطــ ســر سـبـز خــانــه ام در نـبــودنــت کــويــر . . .

نــورگيــر اتـاقــم خــامــوش اســت ،

و ز بــودنـت نــبـودنــت کــابــوس . . .

پــس کمي تحـمـل کــن و بنگــر !

کــه کـدامـين حــديثـــ را بــه اشـتـباه ورق زده ايم ،

شايــد بتــوان در انـدک زمــان باقي مـانـده از ايــن چـنــد روز زنــدگي را

بــدون ضــربـه هــاي تــنهـايي و در کنـار هــم از نــو بـنـويســيم

و بـراي همـيـشه تـنهـايي را تنــها بگــذاريم ،

به امــيــد آن روز . . .

که هـيـچ يـک از عــشــاق ،

از کـلام نــرسيــدن بــه عشـق زيـباســت

بــراي دلــداري دل خــويــش مــدد نـجـويـنـد ،

به امــيـد آن روز  . . .

تـنهــا کــسی کــه وقـتـی شــکمـش رو لـگــد مــی زدم . . .

از شـــدت شـــوق مـی خـنــدیــد ،

مـــادرم بــود !

ســلامتی ِ همــه مــامــانـای دنـیـا . . .

هــر شــب مــوهــایــم را شـانــه میــکنــم . . .

صـبــح کــه بـیــدار می شـــوم

مــوهــایــم آشــفـتـه اســت . . . !

مــن هــر شــب . . .

خـــواب ســر انگـشــتان تــو را میـبـیـنـم . . . !   

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه رویای خیس ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

بــرای چـنـد لـحـظــه هــم کــه شـــده . . .

تــو را بــه خـــدا بــه یـادم نیـا !

بــه یـــادم کــه مــی آیــی . . .

نـمــازم بـی اخــتـیار مــی شـکنــد . . .!

دلـــم بــه هـیــچ صـــراطـی مـستـقیـم نـمــی شــود . . . !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   سایت عاشقانه رویای خیس ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■

هـمـیشـه نـمـی شــود زد بــه بــی خــیـالـی و گـفــت :

تنهـــــــــــا آمــده ام ٬ تنهـــــــا مــی روم . . .

یکـ وقــت هــایــی ، شــایــد حـتی بــرای ســاعـتی یـا دقیـقـه ای . . .

کــم مــی آوری . . . دل وا مــانــده ات

یکــ نـفــر را مــی خــواهــد . . . ! 

بـرایــت رویــاهــایـی آرزو میکـنـم تـمــام نـشـدنـی

و آرزوهــایــی پــرشــور

کــه از مـیـانـشـان چنـد تـایـی بــرآورده شــود

بـرایــت آرزو میـکنــم کــه دوســت داشـتـه بـاشـی

آنـچــه را کــه بایـد دوســت بـداری

و فــرامــوش کـنـی

آنـچــه را کــه بـایـد فــرامــوش کـنی

بـرایــت شـــوق آرزو میـکنــم

آرامـــش آرزو میـکنـم

بـرایــت آرزو مـیکنــم کــه بـا آواز پــرنـدگان بــیـدار شــوی

و بـا خـنـده ی کــودکان

بـرایــت آرزو مـیکنــم دوام بـیـاوری

در رکــود، بـی تـفــاوتـی و نـاپـاکــی روزگار

بـخـصــوص بــرایــت آرزو میـکنـم کــه خــودت بـاشی . . .

هـی تــو…

نمیــدانــم نـامــت را چــه بـگــذارم…

مـخــاطــب خــاص!

تــمــام زنــدگــی!

دلــیـل نـفـس کـشیــدن!

هـمــه ی وجــود…یـا تـنهـا عشـقــم…

…بــه هــر نـامـی کــه بـاشـی بـدان…

آرام…

بــرایـــت جـــان میــدهــم…

دل آدمـــا،

شــیشــه نیـســت کــه روی آن " هــــــا " کنـیــم

بـعـــد بـا انـگـــشـت قــــلب بـکشیـم و

وایــسیــم آب شـــدنـش رو تماشــــا کنــیـم و کیـــــف کنـیـم !!!

رو شیــشـه ی نـــازک دل آدمـــا اگـــه قـلبـــــــــی کــشـیـدی

بـایــد مــــــــردونــه پـــــــاش وایســــتـی …

دلــــم گــرفـتـه اســت ...

نــه اینــکه کـسی کاری کــرده باشــد نــه ...

مــن آنقــدر آدم گــریــز شــده ام

کــه کـسی کارش بــه اطــرافــ مــن هــم نمی رســد..

دلــم گــرفتـه اســت کته آنچــه هستــم را نـمی فــهمـند ...

و آنچــه هـستـنـد را مــیپـذیــرم ...

و دنیـا هــم بـه رویــش نمی آورد ایــن تنــاقــض را ...

چــه زیـبا میــگفـت اون پـیــرمـــرد . . .

ایــن روزهــا آدم رو راحـــت مـیـشـه خــریـد . . .!

چـیــزی کــه خـــریـدنـش سـختــه . . .

مــرغ و گــوشــت و بــرنـجـه . . .!!

در خلــوت دلــم . . .

بـخــاطــر تـمــام دلــواپــسی هــام ، بــرای تـسکیــن دل بـی قــرارم ،

بــرای تیـمـار زخــم هــایــم ،

بــرای خشـکـ کــردن چشــم هــای خـیـس لحـظات انتـظارم ،

بــرای بــاور صـــداقــت و زدودن ســیاهــی اعـتــمـاد ،

بــرای روشـنـی کــوره راه زنــدگـیــم ،

بــرای لمــس خــوشـبخـتی و فــریادی از تــه دل ،

بــرای شـکسـتن قلـم تـقــدیــر و تـفکــر منـجمـد انـسـان هــا ،

بــرای فــرو ریـخـتـن نمــیشودهــا و شـکستن حـصــار دل ،

بهـــــــانه ایی شـو و بیـــــا . . . !!!

صـــدام از گـــریــه دیشــب گــرفـتـه 

چــه احـســاسـی چــه بــارونی چــه حــالــی 

بـا اشــکام بـاز مــهمــونی گــرفـتـم 

همــه چــی هـســت فـقــط جــای تــو خـالــی 

چــه معــصـومــانــه افــتـادی تــو ایــن عکـس 

چــه لبــخـند نجـیبـی رو لبــاتــه 

تــو مـی خنـدی و مــن گــریــم گــرفـتـه 

چقــدر ایــن خـونــه تـشنـه صـداتـه 

مــا مـــردمــانـی هــستیـم کــه بــه راحـتی بــه هــم دروغ میـگــیـم . . .

ولـی بـزرگتــرین معـیــارمــون بــرای شــروع دوسـتی صــداقــتـه . . . !

همیشه در عجب بودم که چرا در جاده عشق

پا به پایم نمی آمدی

حتی وقتی آهسته و پیوسته میرفتم

امروز فهمیدم ریگی که در کفشت بود تورا می آزرد

هــر شــب مــوهــایــم را شـانــه میــکنــم . . . 

صـبــح کــه بـیــدار می شـــوم

مــوهــایــم آشــفـتـه اســت . . . !

مــن هــر شــب . . . 

خـــواب ســر انگـشــتان تــو را میـبـیـنـم . . . !    

بــرای چـنـد لـحـظــه هــم کــه شـــده . . .

تــو را بــه خـــدا بــه یـادم نیـا !

بــه یـــادم کــه مــی آیــی . . .

نـمــازم بـی اخــتـیار مــی شـکنــد . . .!

دلـــم بــه هـیــچ صـــراطـی مـستـقیـم نـمــی شــود . . . !

هـمـیشـه نـمـی شــود زد بــه بــی خــیـالـی و گـفــت : 

تنهـــــــــــا آمــده ام ٬ تنهـــــــا مــی روم . . .

یکـ وقــت هــایــی ، شــایــد حـتی بــرای ســاعـتی یـا دقیـقـه ای . . .

کــم مــی آوری . . . دل وا مــانــده ات

یکــ نـفــر را مــی خــواهــد . . . ! 

میخواهم آنقدر بو بکشم تو را که ریه هایم پر شود از عطر تنت

که هوا داشته باشم برای نفس کشیدنم

وقتی کنارم نیستی








“تو” تنها یکیست آن هم تویی

من دیگران را “شما” خطاب می کنم . . .








نخورده می،چه داند شراب یعنی چه/ندیده آب چه داند سراب یعنی چه

درست نیست که بدانی چه حالتی دارم/مرا ببین که بدانی خراب یعنی چه . . .









عقل تا تدبیر و اندیشه کند

رفته باشد عشق تا هفتم سما

عقل تا جوید شتر از بهر حج

رفته باشد عشق بر کوه صفا . . .

(ویکتور هوگو)









گرمایی بوده ام همیشه اما بین خودمان بماند

سرمایی میشوم وقتی پای آغوش تو در میان باشد . . .









در حسرت آغوش تو هستم ، بغلم کن / از عطر بر و روی تو مستم ، بغلم کن

کی گفته که قراره دور از تو بمونم / من با احدی عهدنبستم ، بغلم کن . . .









روزم با تو آغاز می شود ، شبم بی تو تمام نمی شود !

چه کنم ؟








دلم ، یک مزرعه مى خواهد

یک “تو”

یک “من”

و گندم زارى طلایى رنگ

که هوایش آکنده با عطر نفسهاى تو باشد . . .







اگر گفتی

چگونه می شود مُرده ای را زنده کرد؟

فرض کن من مُرده ام!

حالا بخند…









یک مرد چه میخواهد ؟

دستی که بگیرد در دست

چتری که بگیرد بر دوش

یک همقدم عاشق

با او بشود مدهوش !










من و تو

جمعه و شنبه بودیم!

هر چه قدر من به تو نزدیک بودم

تو از من دور بودی…








نگاهت را گره بزن

به هر لحظه من

حس امنیت می گیرم

وقتی تو

درگیر منی








دو ، ر ، می ، فا ، سل ، لا ، به ، لای ، نت ، ها ، یت ، می ، می ، رم









گفتم ای فال فروش ، لای این بسته فال

“مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید” هم داری ؟

گفت : اگر بود کسی فال فروشی می کرد ؟









امروز یه کار ضرورى دارم و اون دوست داشتن توئه …

دیروز هم همینطور بود

فردا هم همینطوره !








ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻋﮑﺎﺱ ﺑﻮﺩ

ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻢ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﺭﻓـــــــــــــــــ








یه وقت به سرت نزند ! که شعرهایم را بتکانی …

چرا که رسوا خواهم شد ، و همه خواهند دید !

لحظه لحظه تو را در میان واژه هایم









عشق یعنی :

طوری نگام کنی که انگار …

آدم قحطه !








سر و ته این حرفها را که بزنم

باز هم

تویی که در سرم

ته حرفها را میزنی








آرزویم این است که بهاری بشود روز و شبت

که ببارد به تمام رخ تو بارش شادی و شعف

و من از دور ببینم که پر از لبخند است

چشم و دنیا و دلت …







هنوز هم وقتی باران می آید تنم را به قطرات باران می سپارم

می گویند باران رساناست ، شاید دستهای من را هم به دستهای تو برساند . . .








آدم ها حق دارند آغوشی داشته باشند

که وقتی بغض داشت خفه شان می کرد بهش پناه ببرند

و ایمان داشته باشند تا وقتی که آنجا هستند دست هیچ غمی بهشان نمی رسد . . .










به یک جایی از زندگی که رسیدی میفهمی رنج را نباید امتداد داد

باید مثل یک چاقو که چیزها را می برد و از میانشان می گذرد

از بعضی آدم ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی . . .







صدا … رفت

تصویر … رفت

خاطره اش … نمیرود . . .







دلم یه رمان میخواد…

اولش من و تو باشیم…..

آخرش ما…







گاهی آدم دلش فقط یک دوستت دارم می‌خواهد

که نمیرد!

“افشین صالحی”







قدیم تر ها چقدر بهانه برای “ملاقات” و “محبت” زیاد بود !

چشمه ی آب ، کوزه ی سنگین ، راه طولانی !

آب را که لوله کشی کرده اند همه چیز خراب شده !








باید از بهترین دوست ترسید…

چون هیچ کس روح تو را آنقدر عریان ندیده

که جای دقیق زخم ها را بداند !








ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر

بر من منگر تاب نگاه تو ندارم

بر من منگر زانکه به جز تلخی اندوه

در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم…

ای رفته ز دل ، راست بگو !‌ بهر چه امشب

با خاطره ها آمده ای باز به سویم؟

گر آمده ای از پی آن دلبر دلخواه

من او نیم او مرده و من سایه ی اویم..

خدايا ميشود باران ببارد..

اين بغض

به تنهايي

ازگلويم

پايين نميرود........

ساده هستم

ساده می بینم

ساده می پندارم زندگی را

نمیدانستم جرم می دانند سادگی را

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم

ساده می مانم…

ساده میمیرم…

اما…

ترک نمی گویم پاکی این سادگی

اگه کسی رو دوست داشته باشی نمی تونی تو چشماش زل بزنی ...!!

نمی تونی دوریش رو تحمل بکنی ....!!

نمی تونی بهش بگی چقدر دوستش داری ...!!

نمی تونی بهش بگی چقدر بهش نیاز داری ...!!

برای همین عاشقا دیوونه میشن...!!

چند روزیست دست هایم را…

با چند کتاب و نوشته، سرگرم کرده ام اما…

گول نمی خورند…

هیچ چیز معجزه ی دست های تو نمی شود!

هرآنکس تشنه ی عشق تو باشد

   
بدان روزی ز عشق سیراب می گردد

هرآنکس شیفته ی عشق تو باشد

برای عشق خویش بی تاب می گردد.    

میدونم نشنیدی از من یه بار بگم دوسِت دارم 

میدونم قدّ یه دنیا به احساست بدهکارم 

میدونم اشتباه کردم عزیزم حق بهت میدم 

تو با عشق پیشه من بودی اینو هرگز نفهمیدم 
 



چرا یادم میره دستات پناهِ دستِ سردم بود 

چرا یادم میره حرفات یه مرحـــم روی دردم بــود 

با اینکه ، خوبی های تو همیشه بی عَوض بوده 

خیال نکن که این کارا روی قصد و غرض بــوده 

 
  
نمیدونم توی قلبم یه حسّ بچگی دارم 

تورو آزار میدم امّا بهت وابستگی دارم / وابستگی دارم 

بی خیال تمام هیاهوی اطراف

بر ساحل زندگی قدم می زنم

بی خیال فکر تو

دنیای خود را نقاشی می کنم

بی خیال تمام آنچه باید باشد

نگین عشق را بر انگشت خود می آویزم

بی خیال همه رفت ها

به داشته های خود دل می بندم

اما

بگذار قدم بزنم...

قدم هایی سرشار از احساس بر ساحل زندگی

این روزها...

غروب عشق برای من

حیات دوباره خورشید

در آنسوی آسمان بودن ها؛ بر ساحل زندگیست!

نسیم دریا بر لبانم می نشیند

با خود می اندیشم

گویا

عشق در همین حوالی ست...

و باز می گویم

شاید

تا غروب عشق

نیمروزی باقی ست...


 

فضای خانه که از خنده های ما گرم است
چه عاشقانه نفس می کشم ! هوا گرم است

دوباره “دیده امت” زّل بزن به چشمانی
که از حرارت ” من دیده ام ترا ” گرم است

بیا گناه کنیم عشق را … نترس … ، خدا ،
هزار مشغله دارد ، سر ِ خدا گرم است

*******************************

بعید نیست سرم را غزل به باد دهد

و آبروی مرا در محل به باد دهد

زبان سرخ و سرِ سبز و چند نقطه…، مرا
دوصد کنایه و ضرب‌المثل به باد دهد

چه‌قدر نقشه کشیدم برای زندگیم
بعید نیست که آن را اجل به باد دهد

*******************************

کفشِ چرمی ـ چتر ـ فروردین ـ خیابانِ شلوغ
یک شب بارانی غمگین خیابانِ شلوغ

می‌رود تنهای تنها، باز هم می‌بینمش
باز هم رد می‌شود از این خیابانِ شلوغ

تقدیم به مخاطب خاصی

نمی دانم کجای راه عشق را بیــراهه رفتم که زمانی به خود آمـدم تو رفته بودی نه دیگر از نگاهت اثری بود و نه از دستان مهربانت . من در این راه تنها مانده ام با جاده ای بی انتها و آسمانی بی ستاره، در این بی کسی و سکوت مرگبار دیگر صدایت را نمی شنوم صدایی که اکنون باور دارم دروغ نبود . بودن تورا کم دارم و نوازش دست های دوست داشتنیت که قرار بود خیال مرهمی بر روی زخم هایم باشنــد، و همان چشمانی که به من باور بودن بدهند.

من در این جاده خواهم رفت تا به بی نهایت ، از سکوت نمی ترسم که از تنهایی بی تو وحشت دارم، دلم می لرزد زمانی که نیستی پا در راه می روم شاید در بیکران غربت من باشـم و ماه رفته ام ، که در آنجا بنشینم و با ستـارگـان از عشق مان بگویم ، می دانم در آن شهر خیال نیازی به پنهانی عشق نیست ، آنجا دشتی از بنفشه است و یاد تو بوی عطر گل یاس می دهد ، آنجا دلم پر می کشد برای لطافت باران و پاییز برایم غم گرفته نخواهد بود وقتی از عشق تو می گویم ، وقتی از مهر تو می گویم . می روم و در هر گامی که بر می دارم خواهم گفت دوستت دارم .

تلنگر میزند امشب
کسی بر سقف این خانه
. تویی باران ؟ تو ای مهمان ناخوانده
بزن باران ! تو هم زخمی بزن
بر زخم این خانه.
... بزن اهنگ زیبایت
صدای چک چکه سازت
میان کاسه خالی
شکنچه میکند امشب
من تنها ی زندانی
.
تو ای باران
از این ویرانه دل بگذر
یقین بیرون این خانه

هزاران دل ، هوای عاشقی دارند.