زانوهامو بغل کرده بودمو نشسته بودم کنار دیوار 

دیدم یه سایه افتاد روم 

سرم رو آوردم بالا 

نگاه کرد تو چشمام، از خجالت آب شدم 

تمام صورتم عرق شرمندگی پر کرد 

گفت:تنهایی 

گفتم:آره 

گفت:دوستات کوشن؟ 

گفتم: همشون گذاشتن رفتن 

گفتی: تو که می گفتی بهترین هستن! 

گفتم:اشتباه کردم 

گفتی: منو واسه اونا تنها گذاشتی 

گفتم:نه 

گفتی:اگه نه،پس چرا یاد من نبودی؟ 

گفتم:بودم 

گفتی:اگه بودی،پس چرا اسمم رو نبردی ؟ 

گفتم:بردم، همین الان بردم 

گفتی:آره،الان که تنهایی،وقت سختی 

گفتم:…..(گر گرفتم از شرم-حرفی واسه جواب نداشتم) 

-سرمو انداختم پایین-گفتم:آره 

گفتم:تو رفاقتت کم آوردم،منو بخش 

گفتی:ببخشم؟ 

گفتم:اینقدر ناراحتی که نمی بخشی منو؟ حق داری 

گفتی:نه! ازت ناراحت نبودم! چیو باید می بخشیدم؟ 

تو عزیز ترینی واسم،تو تنهام گذاشتی اما تنهات نذاشته بودمو نمی ذارم 

گفتم:فقط شرمندتم 

گفتی:حالا چرا تنها نشستی؟ 

گفتم:آخه تنهام 

گفتی:پس من چی رفیق؟ 

من که گفتم فقط کافیه صدا بزنی منو تا بیام پیشت 

من که گفتم داری منو به خاطر کسایی تنها می ذاری که تنهات می ذارن 

اما هر موقع تنها شدی غصه نخور،فقط کافیه صدا بزنی منو 

من همیشه دوست دارم،حتی اگه منو تنها بزاری، 

همیشه مواظبت بودم،تو با اونا خوش بودی،منو فراموش کردی تو این خوشی 

اما من مواظبت بودم،آخه رفیقتم،دوست دارم 

دیگه طاقت نیاوردم،بغض کردمو خودمو انداختم بغلت،زار زدم،گفتم غلط کردم 

گفتم شرمنده ام،گفتم دوست دارم،گفتم دستمو رها نکن که تو خودم گم بشم 

گفتم دوست دارم… 

گفتم: داد می زنم تو بهترین رفیقیییییییییییییییی 

بغلت کردم گفتم:تو بن بست رفیقی 

یک کلام،خدا تو بهترینی 

به خودش زحمت نمیدهد یك نفر را كشف كند ،

زیبایی هایش را بیرون بکشد ،

تلخی هایش را صبر كند ...

آدمهای امروز،

دوستی های  كنسروی می خواهند !

یك كنسرو كه درش را بـاز كنند ؛

بعد ...یک نفر،

شیرین و مهربان،

از تویش بپرد بیرون !

و هی لبخند بزند

و بگوید :" حق بـا توست " ...











خداوندا....

به دل نگیر اگر گاهی

زبانم از شکرت باز می ایستد !!...

تقصیری ندارد...

قاصر است

کم می آورد در برابر بزرگی ات...

لکنت می گیرند واژه هایم در برابرت

در دلم اما همیشه

ذکر خیرت جاریست !!....

میگویند یک روزی هست ..

که چرتکـه دست میگیرند و حساب و کتاب میکنند ...

و آن روز تـــو باید تــــاوان آن چه با من کردی را بدهی!

فقط نمیدانم ....

تاوان دادن آن موقع تـــو ، به چه درد من میخورد!؟!





ولو شده ام سر خیابان

در منطقه ی استحفاظی ِ یک مشت موش و گربه و سوسک و نکبت!

رد میشوند از کنارم

مردم ِ پرهیزگار!!

و دلسوز ترینشان

یک نخ سیگار به طرفم پرت میکند!

مچاله میشوم، در خودم، در بی کسی ام، در تمام گند زار ِ زندگیم...

و هنوز منتظرم

نه منتظر دستی که از روی ترحم برایم مرحم لحظه ای پرت کند

منتظر دستی ام که دستهایم را بگیرد و تمام کند.... این همه حقارتم را!

غم دوری از چشات منو آخر میکشه 
به خودم میگم میای بیخودی دلم خوشه 
بیخودی فکر میکنم یه روز از راه میرسی 
دوباره میبینمت توی اوج بی کسی 

 

بیخودی منتظرت لب جاده میشینم 
بیخودی هر ثانیه تو رو از دور میبینم 
بیخودی دلم خوشه به دنبال دیدنت 
ساعت و کوک میکنم لحظه ی رسیدنت 

 

بیخودی حروم میشن لحظه هام به پای تو 
تو که دوستم نداری از خیال من برو 
غم دوری از چشات دلمو میلرزونه 
بی ستاره شدم و هیچ کسی نمیدونه 

 

غم دوری از چشات منو آخر میکشه 
به خودم میگم میای بیخودی دلم خوشه 
بیخودی فکر میکنم یه روز از راه میرسی 
دوباره میبینمت توی اوج بی کسی 

 

بیخودی حروم میشن لحظه هام به پای تو 
تو که دوستم نداری از خیال من برو 
غم دوری از چشات دلمو میلرزونه 
بی ستاره شدم و هیچ کسی نمیدونه 

 

نگران دلتنگی هایم نباش 

اینجا اگر سیل هم بیاید هیچ سکوتی شکسته نمی شود 

و هیچ بغضی،در فریاد نمی ترکد 

اینجا به ظاهر آرام است و هیچ تلاطمی رودخانه را به هم نمی ریزد 

و هیچ صدایی گوش را نمی آزارد 

پس 

بیا و کنارم بنشین بی آنکه نگران دلتنگی هایم باشی 

دلـم مـیـخـواد واسـه یـه بـارم کـه شـده تـو بـاشـی...
تـو شـعـرای سـاده ی مـن سـرخـیـه واژه هـا شـی...
داغـش نـمـونـه بـه دلـم کـه دسـتـتـو بـگـیـرم...
اونـقـده عـاشـقـت بـشـم تـب کـنـی مـن بـمـیـرم... ♥

قدیما سیگارو با ترس و لرز می کشیدم..
اما حالا،، قوی و محکم و با غیرت!!
همون غیرتی که به تو داشتم رو، حالا به سیگار دارم..
ببین!!
تو ارزش ِ غیرت ِ منو نداشتی.. ولی سیگار چرا !

سرمایه ام دوسکه محبت است یکی مال تو... ودیگری صدقه به نیت شادی تو...

من باختم به خود..باختم به آدم های فرشته نما..باختم به شاهزاده های شهر قلبهای سنگی..و حال ...
در گوشه اتاقم .. تنها.. حماقت هایم را میشمارم !!
آرام این جمله زاده میشود
<< سنگ باش تا سنگ سار نشوی!!!>>
به سلامتی همه زخم خورده ها

من که تو هفت آسمون ستاره ای ندارم...بیا تو ستاره ی آسمون شبام شو
من که تو خواب و رویام فقط تو رو کم دارم...بیا و شریک رویاهای شبام شو
ستاره،اسمت روی لبام جا خوش کرده...ستاره،دوریت حال دلمو ناخوش کرده
ستاره،بی تو دلخوشی دوومی نداره...ستاره،با تو زندگی تمومی نداره

توی دنیا دوستای خوب محدودن ولی دوستای خوب.دنیای نامحدودن.

آب خوردن آسونه ولی هیچ وقت آب خوردن خاطره نمیشه برات
هرچقدر سخت تر بگزره بهت بیشتر یادت میمونه
بعضی وقتا ی زخمی ک ی زمانی دردش دیوونت میکرده میتونه ی خاطره شیرین باشه از کسی ک از بین بردتش

قويترین آدم جهان اونی نیست که دویست و پنجاه کیلو رو یه ضرب بزنه
قويترین آدم جهان زنيه که با وجود
نامردیها .....مزاحمتهای اطرافیان..... زورگویی و..... ترس
هنوز تو این جامعه درس میخونه... رانندگی میکنه...کار میکنه... عاشق میشه...اعتمادمیکنه...مادرمیشه ...
و به بچه اش یاد میده انسان باشه. . .

نمیــگــَـم نَـــباشی میمـــیرَم....
نمیگــَـم بی تـُــو هیچــَم....
بـ ـودی، بـ ـودی...
نـــَــباشی، هســــتن کســایی کــه باشـَـن... 

حســــرت غــــر زدن هـــای مــــادر . . .

داد زدن هــای پــــــدر . . .

اذیــــت کـــردن هــای خـــواهــــر و بـــرادر . . .

زیـــر سقـفـــ خـــانــه ی پـــدری . . .

بـــه دل خـیلــی هــاســـت . . .

قـــدر ایــن فــرشـــتـه هـــا را . . .

در بـهــشــت کـوچـکــــ خـــانه اتــ بـــدان . . .

همیشه بهم میگفت زندگیمی....

وقتی رفت من بهش گفتم:مگه من زندگیت نیستم؟

گفت آدم برای رسین به عشقش باید از زندگیش بگذره....

دیدمش ... تنم لرزید دلم خواست محو تماشایش باشم ؛

دلم خواست تا آخر عمر به او خیره باشم دلم خواست ...

 اما این شرم نگذاشت ؛ چون بنفشه ای سر به زیر افکندم ؛

 به زمین خیره شدم و او به آرامی از کنارم گذر کرد ؛

 با خطی از عطر دورم حصار کشید این دلخواه ترین اسارتی است ؛

 که عادلانه ترین حکمش حبس ابد من است

به سلامتی اون دختری که سردی دستاشو با گرمای بخاری ماشین

یه بچه پولدار عوض نمیکنه به سلامتی اون پسری

 که وقتی یه دختر ناز خوشگل تو خیابون می بینه

 سرش رو بندازه پایین بگه هر چی هم

که باشی انگشت کوچیک یه عشق

خودم نمیشی....

من که تصویری ندارم در نگاه هیچکس / خوب شد هرگز نبودم تکیه گاه هیچکس /

کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من / تا نیفتد در دلم فال سیاه هیچکس / بهترین

تقدیر گلها چیدن و پژمردن است / سعی کن هرگز نباشی دلبخواه هیچکس ...

گفتم : تو شیرین منی ! گفتی :‌ تو فرهادی مگر ؟

 گفتم خرابت میشوم . گفتی : تو آبادی

مگر ؟ گفتم ندادی دل به من .

 گفتی تو جان دادی مگر ؟‌ گفتم ز کویت میروم .

گفتی : توآزادی مگر ؟‌

گفتم فراموشم مکن .

 گفتی : تو در یادی مگر ؟

یه نگاه به کفش های قشنگت کن دو عاشق ؛

 دو یار که بدون هم جایی نمیرن با هم خاکی  

میشن با هم میرن زیر بارون ؛

 اگه یکی فدا شد دیگری هم فدا میشه ؛

کاش آدمها از کفشاشون یاد میگرفتند رسم وفاداری و عشق رو

دختری به کوروش کبیر گفت :‌

من عاشق تو هستم ! کوروش گفت من لایق شما نیستم

لیاقت شما برادرم هست که از من زیباتر هست

 و اکنون در پشت سر شما ایستاده است  

دخترک به پشت سرش نگاه کرد اما کسی نبود ؛

 کوروش کبیر به او گفت اگر عاشق بودی

ای مسافر غریبه چرا قلبمو شکستی ؟

چه غریبم بی تو اینجا ای غریبه بی وفایی

.

خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن.

ببین هم گریه هام از عشق، چه زندونی برام ساختن.

خداحافظ گل پونه، گل تنهای بی خونه.

لالایی ها دیگه خوابی، به چشمونم نمی شونه.

یکی با چشمای نازش، دل کوچیکمو لرزوند.

یکی با دست ناپاکش، گلای باغچمو سوزوند.

تو این شب های تو در تو، خداحافظ گل شب بو.

هنوز آوار تنهایی، داره می باره از هر سو.

خداحافظ گل مریم، گل مظلوم پر دردم.

نشد با این تن زخمی، به آغوش تو برگردم.

نشد تا بغض چشماتو، به خواب قصه بسپارم،

از این فصل سکوت و شب، غم بارونو بردارم.

نمی دونی چه دلتنگم، از این خواب زمستونی،

تو که بیدار بیداری، بگو از شب چی می دونی ؟

تو این رویای سر در گم، خداحافظ گل گندم.

تو هم بازیچه ای بودی، تو دست سرد این مردم.

خداحافظ گل پونه، که بارونی نمی تونه

باز باران نه نگویید با ترانه می سرایم این ترانه جور دیگر

باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه

یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم

می دریدم قلب خود را

دور می گشتی تو از من

با دو چشم خیس و گریان

می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه

پر بهانه زود برگردی به خانه

یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد

این ترانه باز باران باز می گردم به خانه

برای تــــــو

برای چشم هایــت

برای مـــن

برای درد هایـــم

برای ما

برای این همه تنـــهایی

ای کــــاش خدا کاری کـــند…

بی حس شده ام از درد !

از بغــض !

فقط گاهـی …

خـط ِ اشکی …میسـوزانـد صـورتـم را.

ﮔﻔﺖ : ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺧﺖ ﺩﺍﺭﺩ!!!
ﯾﺎﺩﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ …

من ﺑﺎﺯیــــــــــــ ﻧﮑـــــــــﺮﺩﻡ …

ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺯﻧﺪﮔـــــــــﯽ ﮐﺮﺩﻡ …

واژه هایی که عاشقانه می شوند …

ترانه می شوند و یکی میخواند و چه دردآور است …

عاشقانه هایی که می نویسی جز او …

همه را به یاد عشقشان بیاندازد…

و تو …

همچنان بنویسی بدون این که عشق کسی باشیو یا حتی در یاد کسی …

گاهی وقتا ویسکی کنارته …

سیگارم جلوته …

ولی نه پک میزنی و نه پیک …

فقط یه لبخند به تنهاییت میزنی …!!!

همین و بس.

خدایا! یا نوری بیفکن یا توری.. ماهی کوچکت از تاریکی اقیانوس می ترسد...

سلام شما می توانید تاساخت این سایت به وبلاگ:http://sobhansp.p20.ir/مراجعه کنید