میـخـــواســـتــم بابـــت هـــر گـناهی شمــعی روشـن کـنــم

ســـوخـتنـش را ببیـنـم و جـهــنـم را یـادآور شــوم

امــا گــناهــانــم آنـقــــــــدر زیـاد بــودند کــه تــرسیــدم . . .!

ترسیــدم دنـیا را بـه آتــش بـکشــم!

خدایـــــــــــــا . . .

بابــت هــر شبـی کـه بـی شکــر ســر بـر بـالیــن گــذاشـتم . . .

بابــت هـــر صـبحی کـه بـی ســلام بـه تــو آغـــــاز کـــردم

بابــت لـحــظات شــــادی کـه بـه یـادت نـبــودم

بابــت هـــر دلــی کــه شـکستــم

بابــت هـــر گــره که بـه دسـت تــو بـاز شــد

و مــن بــه شــانـس نسـبتـش دادم

بابــت هــر گــره کـه بـه دستــم کــور شــد و مقـصـر تــو را دانــسـتم

منـــو ببــخـش خـــــــــــدا جـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــونم . . .

آخــــر پـایـیـز شـــد . . . 

هـمـه دم مـیـزنـند از شـمـــردن جــوجــه هــا !

روی تـخـتـت امشــب بـشمـار تـعــداد دلــهـایی را کـه بـدسـت آوردی . . .

تـمـــام لبـخنــد هــایی کــه بــر لـــب دوسـتانــت نـشــانـدی . . .

بـشمــار تعـــداد اشــک هـایی کـه از ســر شــوق و غــم ریـخـتی . . .

فصـــل زردی بــودی . . .

چقــدر سبــز بــودی . . .

جــوجــه هــا رو بـعـدا بـا هــم میـشمــاریـم . . .

: جواد

بعضی وقتی تو دعوا فقط باید نگاه کنی!

سکوت کنی!

فحشاشو بده و بهونه هاشو به جون بخری!

تموم که شد بغلش کنی و آروم در گوشش بگی :

با من نجنگ!

♥من دوست دارم♥

دختر بودن تاوان دارد...

بزرگ میشوی

عاشق میشوی

دل میبندی

تنت را برایش عریان میکنی

نه از روی هوس

بلکه از روی عشق

وقتی دلش را زدی میرود...

و تو میمانی و خودت...

آن زمان تو یک هرزه ای و او کمی دختر بازی کرده